Ervaringen Koolhydraatarm Afvallen Maand 1

Mijn ervaringen in de eerste maand koolhydraatarm afvallen.  6 juli 2020 zie ik als een herstart van mijn koolhydraatarm eten gewoonte. Ik at al koolhydraatarm vanaf januari 2017. Dus al ruim 3,5 jaar at ik koolhydraatarm.

De herstart was ook helemaal niets speciaals. Ik zei tegen Caroline (mijn vrouw), ik ga weer eens beginnen met koolhydraatarm eten. Oftewel, weer even meer mijn best doen en wat minder zondigen.

Een paar weken daarvoor was ik met oude foto’s bezig voor mijn website motorrijdenexpert.nl. Ik zag mezelf in een motorpak op een foto bovenop de Stelvio pas. De foto was van 2005, het leren motorpak heb ik nog, maar kan ik al meer dan 10 jaar niet meer aan, het is veel te klein. 

Het leek mij kicken om ooit dat motorpak weer te dragen, gewoon er een keer in te verschijnen bij een motorritje. Het scheelt mij ook een nieuw motorpak kopen, van al snel 800 euro of meer, maar ja, dan moet er wel eerst 15 kilo af of zo……….

Een Aanleiding Om Weer Te beginnen, Misschien Corona?

Er was eigenlijk geen echte aanleiding om weer te beginnen met “strenger” koolhydraatarm eten. Het was ook niet iets waar ik heel duidelijk mee bezig was. Behalve dat ik altijd wel een beetje met mijn gewicht bezig ben.

Ondanks dat ik niet weet waarom ik precies begonnen ben, ben ik toch op dit moment bewust begonnen. Het was gewoon weer een start, zoals ik zo vaak had gedaan. Misschien dat een van de redenen was, dat veel mensen die Corona gehad hadden en in het ziekenhuis kwamen, overgewicht hadden. 

2020 is het jaar van de Corona en de Corona ziekte heb ik ook gehad. Ik ben er 3 weken ziek van geweest, heb zelfs 1,5 week in huis in quarantaine gelegen in de werkkamer (lees, zolderruimte met dakkapel). Uiteindelijk heeft het wel 2 a 3 maanden geduurd, voordat ik mij weer een beetje de oude voelde.

Conditie had ik al niet voor Corona, maar na Corona bleek dat de conditie nog slechter kon. Dus ik had schijnbaar toch nog een soort van conditie 😉

Wat ik wel had gehoord, is dat het grootste deel van de mensen die op de intensive care of in het ziekenhuis terecht kwamen door Corona, overgewicht hadden. Dat was opvallend, mogelijk ben je met overgewicht er dan toch sneller slechter aan toe, dan zonder overgewicht. 

Er lijkt dus een verband te zijn, tussen overgewicht en met Corona in het ziekenhuis op de intensive care belanden. Dit zei Peter van der Voort bij Jinek.

Tijdens mijn quarantaine in huis, kreeg ik het op een nacht heel erg benauwd. Dat was na ongeveer 1 week. Ik lag toen nog in quarantaine in de werkkamer. Ik ging rond 23.00 uur slapen en werd om 01.00 uur benauwd wakker. 

Alle ramen en deuren heb ik tegenover elkaar gezet. Ik dacht nog, dan maar een longontsteking van de tocht, beter dan dat ik stik. Pas om 5.15 uur in de ochtend durfde ik weer te gaan slapen, daarvoor durfde ik gewoon niet te gaan slapen.

Mogelijk, heeft deze ervaring mij meer bewust gemaakt van mijn overgewicht en dat het dus ook gevaarlijk is. Want 80% van de mensen met Corona op de IC heeft dus overgewicht. Ik had ook al eens gehoord, dat de mensen op de Intensive Care ongeveer allemaal hetzelfde postuur hebben.

80% van de mensen met Corona op de IC, heeft overgewicht

Dit is in meerdere ziekenhuizen zo. Op het moment dat dit gezegd werd, eind maart, wist niemand waarom dat zo was. Nu zijn we een aantal maanden verder en denk ik dat het nog steeds niet echt duidelijk is, we weten gewoon na zo een korte tijd te weinig van Corona.

Maar het is mij ondertussen wel duidelijk geworden, de kans dat je Corona krijgt is best groot als het virus weer rondwaart. 

Ik had er namelijk alles aan gedaan om het te voorkomen, ik wilde geen Corona krijgen. Maar het heeft allemaal niet geholpen, ergens is het toch misgegaan, misschien al in een eerder stadium en was ik al te laat met acties.

Dit heb ik allemaal gedaan om Corona te voorkomen:

• ik gebruikte op mijn werk alcoholdoekjes
• spoot op de apparatuur waarmee ik werkte ook alcohol
• de deuren opende ik met mijn hand in mijn mouw
• hele dag handen wassen
• kraan na wassen met een papiertje dichtdraaien
• 1,5 meter afstand houden
• geen handen geven
• hoesten in je elleboog

Verder was ik bij mijn hernieuwde start op 6 juli precies weer op hetzelfde gewicht als vlak voordat ik Corona kreeg. Dus op mijn gewicht heeft Corona uiteindelijk niet veel invloed gehad.  Dus ik was niet zwaarder of lichter eruit gekomen.

4 maanden na Corona was ik 111 kilo, dat gewicht had ik ook toen ik Corona kreeg. Dus ondanks dat we steeds zwaarder worden, was ik door Corona niet zwaarder geworden, maar wel weer op weg dat te worden.

De Herstart Van Afvallen 2020, Dag 1

Vanaf 6 juli 2020 ben ik weer begonnen. Zoals ik al zei, niet echt heel fanatiek of zo, gewoon weer een keer een start. Koolhydraatarm eten deed ik al 3,5 jaar, het was dus meer, even de teugels weer aantrekken en hopelijk mijn riem ook weer naar een tijdje.

Wat ik dan vaak in het begin deed, was mijn gewicht in de app van voedingscentrum zetten, zodat ik wist hoe het ging. Ik heb net eens opgezocht in de voedingsapp wanneer ik mijn eten heb ingevoerd. Dat is dramatisch.

Ik heb amper eten ingevoerd de afgelopen 3,5 jaar. Natuurlijk wist ik wel dat ik het niet veel gedaan had. Maar ik dacht echt dat ik zeker in het begin van 2017 het eten wel had bijgehouden. Het blijkt gewoon niet zo te zijn nu ik het terugzoek.

Nu ik erover nadenk, het klopt ook gewoon. Meestal was ik er na een paar dagen wel klaar mee. De tijd om in te vullen, gunde ik mezelf niet. In de avond weet je het dan vaak niet meer.

De eerste dag 6 juli, was al niet veel anders, dat zegt dus wel iets hoe ik weer begon, beetje op de oude voet. Op mijn eerste dag, 6 juli 2020 heb ik ook maar 2 dingen ingevuld. Een cracker en grillworst.

De grillworst zegt wel iets over het zoeken naar een tussendoortje. Want grillworst is niet iets dat ik normaal at. Dus ik heb dit bewust gegeten en in de app gezet. De cracker was redelijk gebruikelijk, hoewel ik de maanden ervoor meer koolhydraatarm brood at.

Vanaf Dag 2 Het Dagboek Echt Goed Bijgehouden

Vanaf de 2e dag ben ik wel alles echt goed gaan invoeren en dat heb ik de hele maan volgehouden. Terugkijkend, het eten invoeren in de app heeft mij ontzettend goed geholpen bij het afvallen. Het moeten invoeren maakt je bewust.

Op het moment dat je het eten invoert, op het moment zelf, heb je altijd de actuele inname stand bij de hand. Dus als je in de avond nog iets wilt, kun je kijken hoe je ervoor staat. Stel dat je vet al hoog is en eiwit relatief laag, dan kun je voor een eiwit shake gaan.

Met regelmatig je dagboek bijhouden, kun je anticiperen wat je nog kunt eten

Als je het niet bijhoud, dan neem je misschien een stuk kaas. Dat is dan niet de juiste keuze. Het is wel koolhydraatarm, maar dat is niet het enige dat telt.

Maar zelfs als je niet alles op de dag hebt bijgehouden, maar het aan het eind van de dag doet. Wat ik soms ook heb gedaan. Dan nog kun je er voordeel van hebben, al is het voordeel veel minder, maar beter iets dan niets.

Als je pas in de avond alles gaat invoeren, tja, zeker weten dat je dingen gaat vergeten, al was het maar hoeveel koffie en/of andere dranken je precies hebt gehad.

Maar ook al voer je pas eind van de dag in, waarschijnlijk onvolledig, het voordeel is dat je wel fouten kunt zien die je overdag gemaakt heb. Zo ben ik er bijvoorbeeld achteraf achter gekomen dat pinda’s niet hetzelfde is als noten.

Pinda’s hebben veel meer koolhydraten dan noten. Dat wist ik niet, ik had pinda’s genomen in de middag en deze pas in de avond in mijn app ingevoerd.

Voor die dag was ik dus te laat, maar vanaf die dag, neem ik geen pinda’s meer, dus wel wat geleerd van het te laat invoeren in mijn dagboek.

Niet regelmatig bijgehouden overdag, doe het dan alsnog in de avond, zo ontdek je fouten in je voeding

Dag 6, Discipline Verliest Vandaag Van Chocola

Maandag, dinsdag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag ging het eigenlijk best goed. Elke dag heb ik braaf alles wat ik heb gegeten in mijn dagboek vermeld.

Vrijdagavond begon het al, ik had wel trek in zoete zachte drop. Of het niet in huis was, of dat ik mij heb kunnen bedwingen weet ik niet meer. Maar ik heb het niet genomen. Maar de gedachte was heel sterk, zo sterk, dat ik het nu nog weet. (2 maanden verder)

Zaterdagavond ging het dan toch mis, de hele zaterdag was ik ook goed bezig geweest. Overdag had ik gewerkt en geen gekke dingen gedaan, ook alles netjes in het dagboek ingevuld.

Maar dan, de zaterdagavond, dat heeft iets speciaals, het is zaterdagavond………….het weekend hoogtepunt. Wat een onzin eigenlijk, pluk de dag, elke dag is een mooie dag.

Toch, op de een of andere manier, de zaterdag roept vaak een ander gevoel op, de meeste mensen zijn vrij, vaak is een feestje ook op zaterdagavond. Het zit een beetje in de Nederlandse cultuur, zaterdagavond is de feestavond.

Dus, daar moet op gedronken en gegeten worden. Deze onbewuste kronkel in mijn hoofd, zorgde dat het suiker stemmetje zei, je moet een stukje chocola gaan eten en wel nu.

Ik probeerde het een paar minuten uit mijn hoofd te krijgen. Net als die roze olifant in de kamer, waar je nu niet aan mag denken. Jammer he, je ziet de roze olifant nu al hahaha.

Na een paar minuten, zei ik tegen mijn vrouw, ik moet een stukje chocola hebben. Caroline zei nog iets van “zou je dat nou wel doen, je bent zo goed bezig”. Geen houden aan, ik lag al op mijn knieën voor het koek en snoep kastje.

ik moet een stukje chocola

En daar in dat kastje ligt altijd genoeg, bergen chocola, koek en snoep. Nee, niet voor ons natuurlijk, voor de kleinkinderen, die hier een paar honderd meter verderop wonen. Alleen de chocola en koek zijn natuurlijk wel voor ons, dus geen excuses……….. 

De kleinkids met of zonder vriendje of vriendinnetje komen een paar keer per week langs voor kauwgom of een snoepje. Dat is alleen de witte bak linksonder op de foto, waar ook koek op ligt trouwens, je moet al die troep toch ergens kwijt.

Goed, ik nam dus een duik en lag op mijn knieën voor het kastje. Uit het kastje heb ik de pure chocola gepakt, want die is minder dan melkchocolade he? Pfff, wat een slechte gedachte, slecht en minder slecht zeg maar, je kletst je zelf altijd van alles aan om het goed te praten.

De verpakking was nog helemaal gesloten, maar deze horde werd moeiteloos genomen, gewoon openscheuren die handel. Vervolgens brak ik er 1 stukje vanaf. Mijn vrouw zal ik het ook aangeboden hebben, misschien nam zei ook 1 stukje, ik dacht het wel.

Na het stukje gegeten te hebben, was ik nog niet voldaan. Normaal gesproken vreet ik zo een reep direct in 1x op, in dezelfde tijd als ik nu op dat stukje chocola loop te sabbelen.

Dus het stemmetje in mijn hoofd begon weer opnieuw te roepen, meer, meer, meer. En dus een 2e duik ik het kastje en nog een stukje afgebroken. En daar weer een paar minuten op geprobeerd te sabbelen.

Na een paar minuten had ik al spijt en dacht ik, jammer man, hele week goed bezig, laat je je weer piepelen door een stemmetje in je hoofd en een stukje chocola. Zo lekker vond ik het eigenlijk niet eens……………..

Zo lekker vond ik het eigenlijk niet eens……………..

Vervolgens pakte ik mijn telefoon en voerde de chocola in. Toen kreeg ik direct nog meer spijt. Hele dag had ik 68,2 koolhydraten gegeten. Na het nemen van 2 onbenullige stukjes chocola, die ik eigenlijk niet eens lekker vond, stond het totaal aantal koolhydraten op 91,6.

Ik ben nu even gestopt met typen en ben naar het kastje gegaan en heb een foto gemaakt. Zoals je nu op de foto hierboven kunt zien, de boosdoener lag nog precies op zijn plek, de bovenste reep.

De reep ligt daar dus al 2 maanden (opengebroken) te liggen. Het feit dat de reep er open al 2 maanden ligt is positief, ik heb er niet eens meer naar gekeken.

Uitdaging 1: Crackers Vergeten 

Een heel verhaal over 2 kleine stukjes chocola. Maar het feit dat ik het nog zo precies weet zegt misschien wel alles. Het had indruk op mij gemaakt. Hoe kon ik zo stom zijn en mij gek laten maken door 2 stomme stukjes chocola?

Maanden niet meer in dat kastje geweest ben. Ik had er zo de pest over in, dat is 1 van de redenen, ja het zijn er meer, het heeft ook te maken met toch gewoon doorgaan en mijn nieuwe mindset .

De zondag na het incident, gingen we naar mijn dochter, schoonzoon en 2 kleinkids in Zeeland. Zij waren daar op vakantie op een camping van Roompot en hadden voor 1,5 week een stacaravan gehuurd.

Vol goede moed, had ik vezelrijke crackers gesmeerd en we hadden koffie mee voor in de auto. Ook had ik Cola Zero in de achterbak van de auto liggen, dat ligt er standaard, van die halve liter flesjes.

Van Purmerend naar Zeeland rijden, is zo een 2 uur rijden, het was nog iets langer, i.v.m. een afsluiting van de A4. Onderweg dronken Caroline koffie en samen (ik het meest) Cola Zero.

Op de camping aangekomen, zouden we gezamenlijk lunchen. Ik had mijn kant en klare gesmeerde crackers mee, dus ik kon prima koolhydraatarm lunchen.

Dus niet, de crackers waren nergens meer te vinden. Bij het vertrek heb ik van alles in de auto gegooid, de navigatie ingesteld, de koffie was mee. Extra trui en jas, maar de crackers, die lagen nog ergens…………op tafel, in de keuken, ik weet het niet meer, maar ze waren niet mee.

de crackers waren nergens meer te vinden

Toch was ik vastberaden om ook in deze moeilijke situatie, koolhydraatarm te blijven eten. Dus even met dochter overlegd wat zij in de caravan hadden. Geen koolhydraatarm brood of vezelrijke crackers zoals thuis, maar toch bleek het helemaal geen probleem.

Want ik heb 2 volkoren beschuiten gegeten, belegd met halvarine en oude kaas. Dit scheelt bijna niets met 2 vezelrijke crackers belegd met halvarine en oude kaas, volgens mij maar 2 koolhydraten. Daarbij nog een maggi opkikker gedronken, die is dan wel 4,2 koolhydraten.

Maar inclusief een koffie, zat ik nog steeds op 16,2 koolhydraten voor de lunch, prima. Het bleek dat ik zonder eigen producten, dus ook koolhydraatarme producten kon vinden. Een kleine overwinning.

Uitdaging 2: Middagje Strand, Nieuwe Magnum

Na de lunch zijn we naar het strand gegaan wat vlakbij de camping lag. Het was behoorlijk warm, dus we hadden ons goed ingesmeerd. Beetje liggen op het strand en de kleinkinderen met een scheef ook in de gaten houden.

Op een gegeven moment, ging mijn schoonzoon ijs halen. Mijn dochter wist te vertellen dat er een nieuwe Magnum was. Damn, een nieuwe Magnum, normaal was ik altijd wel te porren voor een Magnum.

Damn, een nieuwe Magnum, normaal was ik altijd wel te porren voor een Magnum

Ik lust alle Magnums, dus deze zou ik ook wel lusten, was best wel nieuwsgierig. In de oude situatie koos ik de laatste jaren alleen voor een Magnum Almond, dat was mijn favoriet.  Magnums, die eet ik echt al vanaf dat ze op de markt kwamen, ze hebben vast een flinke bijdrage geleverd aan mijn overgewicht.

En nu is er dan een nieuwe, ik zal niet ontkennen dat ik nieuwsgierig was, zelfs een milliseconde gedacht, zal ik……………..  Maar nee, de chocola van de zaterdagavond kwam weer even boven. Oprotten met die Magnum, weg met dat stemmetje. Dus geen Magnum voor mij. Niet eens een proefje gehad, ik wil die suiker niet.

Net even opgezocht, hoeveel koolhydraten zo een nieuwe Magnum heeft. Het gaat over de Magnum Ruby chocolade, de zogenaamde roze Magnum. Om je even lekker te maken.

Heerlijk witte chocolade ijs met frambozen swirl omhuld met een dikke laag krakende Ruby chocolade. Zal best, maar niet voor mij.

Uitdaging 3: Uit Eten Als Afsluiting Van Bezoek Zeeland

Nog steeds heb ik het over dezelfde dag, de laatste dag van mijn eerste week, een zondag in Zeeland op bezoek bij dochter, schoonzoon en kleinkinderen.

Als afsluiting van deze leuke dag, had mijn dochter bedacht om uit eten te gaan, ze had vanaf het strand nog gebeld, om het tijdstip wat te veranderen, zodat we niet heel laat thuis waren. Want we moesten ook weer meer dan 2 uur terug naar huis rijden.

Dat werd dus de 3e grote uitdaging van deze dag, uit eten, dan heb je het niet meer echt goed in de hand en je wordt ook weer blootgesteld aan verleidingen.

Volgens mij kwam er al snel iets van brood op tafel, met iets om erop te smeren. Nee, niet voor Rob, geen brood voor mij.  Daarna moest ik iets van de kaart kiezen, ik ben meer van het vlees dan van het vis, dus heb gekozen voor spareribs. Met een pepersaus en ook een knoflooksaus.

We hadden gevraagd of de aardappels/frites vervangen konden worden door meer groente voor mijn maaltijd. Nou lang verhaal kort, ik denk dat ik 1 eetlepel groente op mijn bord had. Vermoedelijk werd dat altijd al geserveerd bij de spareribs. 

Ik had geen zin om er wat van te zeggen, er ging nogal wat meer mis. 1 maaltijd kwam pas, nadat iedereen al lang aan het eten was, het wachten duurde zo lang, dat we maar besloten dat de rest kon gaan eten. 

Uiteindelijk had mijn dochter extra sla/salade besteld en bleek dat eigenlijk veel te veel, dus zo kwam ik alsnog aan mijn extra groente.

Dan nog even het nagerecht. Iedereen nam wat lekkers, Robbie een koffie zwart, ook lekker. Mijn schoonzoon nam een zogenaamde Zeeuwse Bolus. Een zoet gesuikerd broodje volgens Wikipedia , en dat klopte wel aardig zo te zien. Deze kwam ook veel te laat, ging niet lekker daar.

Trots Bij Thuiskomst

Bij thuiskomst, rond 21.30 uur, lagen de crackers inderdaad heerlijk zacht te zijn op de eettafel. Maar ik had een heel goed gevoel over deze dag. Sowieso is het leuk om bij kinderen en kleinkinderen geweest te zijn natuurlijk en het was een leuke dag.

Maar, het gevoel ging nog wat verder, er overheerst een trots gevoel. Gisteren nog laten verleiden tot een stom stukje chocola.  Vandaag ondanks tegenslagen en verschillende uitdagingen, toch zeer goed aan het koolhydraatarm principe gehouden, iets om trots op te zijn.

Tegenslag en uitdagingen

• Crackers vergeten, lagen thuis
• Nieuwe Magnum op het strand
• Uit eten patat
• Lekker nagerecht, de Zeeuwse bolus 

Sterker nog, de verhoudingen waren nog niet helemaal goed en ik had wel iets meer calorieën mogen nemen, maar koolhydraatarm was het wel. En ik had mooie alternatieven gevonden deze dag.

Trots Als Middel Tegen Het Ontbreken Van Discipline

Het was niet alleen deze dag in Zeeland, wat mijn mindset heeft veranderd. Maar ik zie wel in dat dit het eerste stapje was naar een nieuwe mindset. Het was allemaal nog zeer broos, duizenden keren eerder heb ik zo een stapje gezet, maar kon ik het niet volhouden.

Maar de juiste mindset of zoals je nu misschien nog denkt, de discipline, brokkelde altijd weer snel af. Maar het is echt de mindset die heeft gezorgd dat ik het vol heb weten te houden, ook na deze eerste maand.

De vorige dag, toen ik dat stukje chocola nam, was ik alleen maar in mijn hoofd bezig, ik mag het niet, maar ik wil het wel. Dus ik was aan het vechten in mijn hoofd, keuzestress, neem ik wel of neem ik niet.

Als ik een stalen discipline had gehad, dan had ik op dag 6 natuurlijk geen stukje chocola genomen. We kunnen dus stellen, dat ik mijn discipline 6 dagen beheers en het dan verlies van de keuzestress in mijn hoofd.

Keuzestress zal ik wel, zal ik niet, zal ik wel, zal ik niet dat snoep of wat dan ook nemen. Ik noem dat ook wel, kortsluiting in je hoofd , je wordt er gek van.  De dag in Zeeland met genoeg uitdagingen en hordes die ik heb overwonnen, gaven mij een gevoel van trots.

Het tegengestelde van de avond ervoor.  Wel is het zo, dat ik de afgelopen jaren heb geleerd, niet te lang te blijven stilstaan bij fouten. Dit geldt voor het hele leven. 

Fouten maken gebeurd, en ik maak er genoeg, blijf daar niet in hangen. Terugkijken op je fout, analyseren van je fout, ervan leren en dan door, nieuwe ronde nieuwe kansen. Blijf niet hangen bij je fouten. Je kunt er niets meer aan doen, maar wel leren voor de volgende keer.

Het bovenstaande is natuurlijk geen excuus om dan maar fouten te blijven maken. We gaan wel uit van een ezel stoot zich niet 2 maal aan dezelfde steen. Nou vooruit, 2x mag nog, maar dan moet het wel klaar zijn.

Zoals ik al aangaf, na het dagje Zeeland, had ik een trots gevoel. Dit nam ik de rest van de weken ook mee. Ik hield het dagboek goed bij en was elke dag weer trots dat het gelukt was. De ene keer beter dan de andere keer. 

De weegschaal maakte nog meer trots, dus dat was ook een aanjager om het vol te houden. Ik woog wel vaker en dat schommelde wel, maar ik wist dat dit kon. Maar de grote lijn was dat het gewicht naar beneden ging.

Geen Keuzestress Meer, Suiker Is Nee

Het trotse gevoel, dat wilde ik behouden, dat was een drive. Overwinningen behalen en een winnende uitslag op de weegschaal zien.  Om trots te zijn op jezelf, moet je wel de juiste keuzes maken. En hier en daar, zal het vast niet allemaal perfect geweest zijn. Maar in grote lijnen, was ik trots op mezelf.

Het ging mij ook steeds makkelijker af om Nee te zeggen. Ik kom tijdens mijn werk in gebouwen met snoep en frisdrankautomaten. Ik nam daar geregeld wat uit, zeker in de avond als je even wat te knagen wilt hebben.  Op een gegeven moment ben ik voor het apparaat gaan staan, heb elk product goed bekeken. Wat past wel en wat past niet bij koolhydraatarm.

Alleen de Coca Cola Zero paste in koolhydraatarm, dat is dus het enige dat ik mag nemen. Ik wist dat wel, maar nu wist ik het zeker. Sinds dat moment zie ik niets meer in deze snoepkast, althans, het dringt niet door, ik mag het toch niet, dus ik kijk er niet naar.

Ik haal er nog wel geregeld een blikje uit, ik pak mijn bankpas, druk op G3 en pak het blikje, de rest in de automaat zie ik niet eens meer, ik heb geen keuzestress meer, of ik wel of niet iets zou pakken, nee, 1x de beslissing genomen en nu is het klaar, alleen nog Cola Zero uit de automaat.

Koffieautomaat, zelfde verhaal. Ik haalde er de laatste jaren vooral cappuccino uit. Nu alleen nog koffie zwart, heet of ijskoud water. Bij heet water kan dan een theezakje.  Als ik echt wat wil “snoepen” in de avond en zelf niets meer heb, dan kan bij het hete water tomaten- of kippenbouillon, zit ook in de automaat.

Soms is er iemand jarig of neemt iemand voor de lol wat koeken mee of er is wat over van een jubileum, bijvoorbeeld taart. Voor mij geen keuzestress meer, het is gewoon Nee in mijn hoofd.

Het klinkt nu even moeilijk, maar doe het maar eens een tijdje, dus niet een klein stukje nemen, dat deed ik ook altijd. Zeg gewoon, nee dank je met een glimlach. Dan komt mogelijk de volgende vraag “echt niet?” Nee dank je met een glimlach.

Je kunt nog zeggen, ik eet koolhydraatarm en daar past geen taart in. Maar je kunt ook niets zeggen, het is bij mij ook maar net hoe mijn pet staat, ik heb ook soms geen zin om het allemaal uit te leggen. Dan blijft het gewoon bij nee en als ze willen weten waarom, dan zeg ik dat ik koolhydraatarm eet.

Heerlijk is het om van die tweestrijd in je hoofd af te zijn. Je wordt er doodmoe van om constant een conflict in je eigen hoofd te hebben. Het is nu gewoon nee. Wat een rust geeft dat.

Podcasts Over Ondernemers En Persoonlijke Groei

Het nee zeggen was in dezelfde periode waarbij ik aan het luisteren was naar veel podcasts over internetmarketing en persoonlijke groei van ondernemers. Ik wordt altijd super enthousiast van ondernemers.

Het woord zegt het al, ondernemers die ondernemen, ze ondernemen iets. Dus er is actie bij deze mensen. Maar ook is de mindset van een ondernemer vaak zeer positief, zij zien overal kansen. 

Zelf ben ik ook ondernemer, maar ik doe er ook altijd wat bij, althans, het is ook even geweest dat ik alleen ondernemer was zonder een extra inkomen erbij.  Een tijdje had ik er ook werk via een uitzendbureau bij, het was wel op basis van een nul uren contract.

Maar toen ik ziek werd, toen kwam er alleen nog een soort zakgeld binnen, iets van € 87 per week. Sindsdien zorg ik dat ik meer zekerheid heb, om dit niet meer te hoeven meemaken. Want van € 87 per week een hypotheek en gezin onderhouden gaat niet natuurlijk.

Zelf zit ik ook vol met ideeën, zo is ook deze website ontstaan en ook heb ik een website over motorrijden en over webshops. Momenteel maak ik alleen nog websites met onderwerpen waar ik zelf enthousiast over ben.

Als je enthousiast bent, dan gaat alles vanzelf. Zo is het dus momenteel met mijn afvallen ook. Als iemand iets wilt weten, dan kan ik hem in een paar minuten al tientallen tips geven.

Het luisteren naar de podcasts met ondernemers heeft mij ook geholpen om de positieve mindset terug te krijgen. Daarbij luisterde ik ook minder radio. Ik werd hartstikke negatief van de nieuwszenders. Vooral over het negatieve gedoe over Corona.

Ja het is er, het is erg en we moeten het er over hebben, maar niet alleen over Corona. Er zijn nog veel meer dingen in de wereld. Natuurlijk hoor ik zo nu en dan het nieuws wel, ik weet dus wel wat er speelt. 

Maar ik luister nu naar positieve verhalen, luister naar lekkere muziek en volg vol trots mijn eigen gekraakte code. Het is zo een en al positiviteit, waar het 2 maanden geleden allemaal veel negatiever was.

De wereld is niet veranderd, maar ik ben wel veranderd. Ik ben veel positiever geworden, in alles, dit gaat verder dan alleen het afvallen. De positieve mindset heeft mij zeker door deze eerste maand geholpen.

Hoe denk je dat mensen het jaren lang volhouden om af te vallen, met discipline of met mindset? Misschien heb je geen idee, maar ik weet het nu zeker, met mindset.

Resume maand 1

• Discipline werkte maar 6 dagen
• Trots gevoel overwon en discipline was niet meer nodig
• Geen keuzestress meer, nee zeggen voelde heerlijk
• Hoe langer het duurde, hoe meer ik geconditioneerd werd
• De nieuwe mindset geeft mij een roze bril, met alles

Aantal kilo’s verloren in de eerste maand: ca. 6 kilo.

• Gewicht 6 juli 2020: 110,8
• Gewicht 6 augustus: 104,9

Gerelateerde artikelen

• Deze Diëten Hebben Niet Voor Mij Gewerkt
• Afvallen Zonder Sporten Kan Dat? Ja, Zelf Gedaan, Lees Hoe!
• Waarom Zijn We Zwaarder Dan Vroeger?
• Ervaringen Koolhydraatarm Afvallen Maand 2
• Afvallen Met Minder Eten Of Meer Verbranden?
• Mindset Aanpassen Van Moeilijk Naar Makkelijk
• Vetverbranding Stimuleren Hoe Doe Je Dat?